Doubt !! ลวง หลอก ฆ่า

^
กรรม จิงหรอ 55+ ไม่ใช่เค้าหรอก

กำ แบงค์ คือ โคนัน

นะ

จะตายซะแล้วผม = =''

ผมขอเป็นฮาจิเมะ - -*

ตอนที่ 10 ไลท์หายไปไหน
เมล่อน : เป็นไงบอกให้รอช้านด้วย
เนส/เบส : แว๊กกกก !! เม่ล่อนนี่หว่า อย่ามาหลอกพวกเราเลย ไปสู่ที่ชอบที่ชอบเถอะ
เม่ล่อน : ไอ้เบื๊อกก!!! นี่ช้านเอง ตัวจริงเสียงจริง ต่ายมันโกหก !!
เนส : ไม่จริง !!
เบส : ตอนนี้พวกเรากำลังแย่ คนที่เล่นเกมส์นี้ ตายไปทีละคนแล้ว
เนส : เท่าที่ชั้นรู้ก็มี ทักกี้ แม็ก เค้ก
เมล่อน: บีด้วยเราช่วยเค้าไว้ไม่ทัน
เนส : 4 คน แล้วรึ เราต้องรีบจัดการมัน
เมล่อน : อืมมมม
ทันใดนั้นเองก็มีคนทะลุหลังคามาพร้อมมีดสปาต้า ตัดเส้นเลือดใหญ่ของเมล่อน
เมล่อน : อ๊ากกกก
แบงค์ : แกอีกแล้วรึ ไม่ยอมหรอก ลูกเตะ แบงค์อุ
หัวกระต่าย : ระเบิดควัน !!!
ทุกคน : แค่กๆ หนีไปแล้ว
เนส : รอยตัดเส้นเลือดใหญ่คมมาก แสดงว่าหมอนี่มืออาชีพ
เบส : มันเป็นใครกันนะ
ภีม : ชั้นมีอีกวิธีนึง ตอนนี้เรารู้แล้วว่าเรา 4 คนไม่ใช่หมาป่า เพราะฉะนั้น เราไปแอบในห้องของเนสดีกว่า ที่นั่นน่าจะปลอดภัย
เนส : ไม่ได้นะ !!! หมาป่าน่ะ มีกุญแจที่สามารถเปิดได้ทุกห้อง
ภีม : มันคิดไว้ขนาดนี้เลยรึ
เบส : ถึงเราพยายามจับกลุ่มกัน แต่มันก็สามารถฆ่าเราได้
เนส : ตอนนี้ มีอีกวิธีนึงที่เราจะพอทำได้คือ ตามแผนของเบส
เบส : ชั้นขัง ไลท์ไว้ในห้อง พยาบาล เนสนายไปกับแบงค์อุ ส่วนภีมนายมากับชั้น
เนส : ห๊า ชั้นกับแบงค์อุนี่น๊า
เบส : เนสชั้นให้นายแบกนีส
เนส : ครับพ้มม !!!
แบงค์ : มีพี่หื่นอย่างนี้กุตายดีกว่า
เนส : แกว่าใครหื่น !!!
เบส : เลิกทะเลาะกันได้แล้วน่า พวกนาย
ภีม : งั้นเราจะไปทางไหนล่ะเบส
เบส : นายกับชั้นเราจะไปที่ ห้องต่าย เผื่อที่นั่นจะมีเบาะแสอะไรบ้าง
เนส : โอเค งั้นอีก 1 ชั่วโมงเจอกันที่ห้องพยาบาลนะ
เบส : อืมม
ก่อนที่พวกเขาจะแยกย้ายกัน ก็มีคนมาจับแขนแบงค์อุไว้
แบงค์ : อย่าเล่นน่าภีม ไม่สนุกนะ
ภีม : ใครเล่น
แบงค์ : นายเหรอเนส
เนส : ชั้นอุ้มนีสอยู่ บ้าป่าว
แบงค์ : เบสสส ไม่สนุกนะ
เบส : จะบ้าเหรอ
แบงค์ : งั้นใครจับกรูล่ะ
เบส : นั่นมัน แว๊กกก
แบงค์ : อะไร
แบงค์อุกลับหลังหันไปเพื่อที่จะไปห้องพยาบาลแต่เค้าก็พบว่า
แบงค์ : กรี๊ดดดดด !!! แขนใครวะ
แม็ก : แขนผมเองครับ
ร่างแม็กกี้ ที่ชุ่มไปด้วยเลือดเดินมาพร้อมเสียงร้องโอดโอย
เนส : น.นะ..นี่มัน...ผีนี่เห้ยยยย
แบงค์ : เอามือเมิงกลับไป
เนส : ทำไงดี
แบงค์ : ~ ก็โกยย...สิโยม ~
เนสและแบงค์ต่างพากันวิ่งหนีแม็ก แบบไม่คิดชีวิต
แม็ก : ไอ้ตุ๊ด !!!
เนส : แกว่าใครตุ๊ด
แบงค์ : ต่อให้เป็นผีกุก็ไม่เว้นน ย๊ากกก
แม็ก : โอ๊ย ผมยอมแล้ววววว อย่าเล้ยยยย
เนสเผลอทำนีสหล่นใส่แม็กและบังเอิ๊ญญญไปทับ....
แม็ก : ว๊อยยยย เมิงทับอนาคอนด้ากรู !!!
เนส :พูด เมิงกับนางฟ้าเรอะ
ผัวะ เนสเตะแม็กเข้าไปอีกที
แบงค์ : นายแบกนีสไปชั้นจะอุ้มแม็กเอง
เนส : อืมมม
หลังจากนั้น 20 นาทีทั้ง 4 คนก็มาถึงห้องพยายาลและพบว่า ไลท์หายไปซะแล้ว !!!

กำ ไลท์หายไปไหน

แม็กนิสัยไม่ดีอะ 5555

เฮ้ย เฮ้ย = =''

สนุกจริงๆเลยนะครับ

สงสัยจะหมันไส้ผมเป็นการส่วนตัว = =''

จับแขนเราไม แม๊ก ไอ่ตุ๊ด

กำ อย่าไปอย่าเค้าเสะ

ตอนที่ 11 ไดอิ้ง แม็ตเสจ !!
เนส : ไลท์หายไปไหนอ่ะ
แบงค์ : รึว่า ไลท์ โดนหมาป่าฆ่าไปแล้ว
แม็ก: ก่อนจะห่วงคุณไลท์ ห่วงผมก่อนดีไหมครับ ผมจะตายอยู่แล้ว
แบงค์ : เนสนายดูแลแม็กกะนีสด้วยนะชั้นจะไปตามหาไลท์
เนส : อืมระวังตัวด้วยน่อ
แบงค์ : ล็อคประตูห้องด้วยล่ะเดี๋ยวหมาป่าก็ โดนชั้นฆ่าทิ้งแล้ว ไปล่ะ
แอ๊ฟฟฟ แบงค์สะดุดเปลือกกล้วยล้มหนาฟาดพื้น
แบงค์ : แค่นี้สบายมาก
เนส : ชั้นไปเองดีกว่าไหมเนี่ย
แม็ก : โอ๊ยยยเจ็บบ พี่เนสเบาๆหน่อย
เนส : ถ้าเจ็บก็ไปทำเองเซ่
นีส : ที่นี่ที่ไหนล่ะเนี่ย ??
เนส : ตื่นแล้วเหรอครับนีส
นีส : เนสส !! ช่วยด้วย ฮืออออ ต่ายเค้า ต่ายเค้า
นีสรีบกระโจนเข้ากอดเนส
เนส : พอเถอะ ใจเย็นๆ อย่าไปนึกถึงมันเลย แต่เอ๊ะ ต่ายเค้าเป็นหมาป่าไม่ใช่เหรอ
นีส : ไม่ใช่ต่ายนะ เนส เชื่อนีสสิ ตอนนั้น ต่ายเค้ายังช่วยนีสไว้อยู่เลย เค้าช่วยให้นีสรอดแต่ว่า ฮือออ
เนส : อืมม ใจเย็นๆเถอะ พักผ่อนก่อนนะ พอหาหมาป่าเจอแล้วเราจะรีบออกไปข้างนอกกัน
แม็ก: อ๊ากกก แล้วแผลผมล่ะจะทำไง
เนส : เออน่ารู้แล้ววว
แม็ก: จ๊ากกก เจ็บนะพี่เนส ไม่เอายาแดงแล้ว ไม่เอาแล้ววว !!!
ตัดมาดูที่แบงค์บ้าง
แบงค์ : ยังไงชั้นก็ไม่เชื่อหรอกว่าต่ายเป็นหมาป่า แฮ่กๆ บ้านหลังนี้กว้างจังแฮะมีตั้ง 4 ชั้น แบบนี้ตรูไม่หาหมาป่าตายเลยเรอะ แถม
บาร์โค้ดเราก็ใช้ไม่ได้แล้วด้วย ชิส์ นี่มันห้องอะไรเนี่ย กลิ่นเหม็นหึ่งเลย
พอแบงคือุเปิดประตูเข้าไปดูก็พบว่า ในนั้น มีศพของคนที่เคยมาเล่นเกมส์นี้ร่วม 20 คน ถูกแขวนคออยู่ในนั้น
แบงค์ : นี่มันเกมส์อะไรกันฟระเนี่ยย
ครืด ครืด เสียงดังขึ้นมาจากห้องข้างๆ
แบงค์ : เสียงมาจากห้องข้างๆนี่นา ยังมีคนอยู่อีกเรอะต้องแอบดูหน่อย
แบงค์อุ เหลือบมองไปในห้องข้างๆก็พบว่า
หัวกระต่าย : ก๊ากก 5555 การฆ่าคนแล้ว ชำแหละเนี่ยสนุกเป้นบ้า ยิ่งได้เห็นวาระสุดท้ายของแต่ลละคนด้วย 5555+ สนุกจริงว๊อยยย
หัวกระต่ายกำลังหั่นศพของคนร่วม 4 - 5 คน ด้วย เลื่อยไฟฟ้าขนาดใหญ่ แลวควักเอาไส้ เอาตับ เอาหัวใจ มาดอง
ส่วนลูกตาก็เอาไปเสียบไม้ [บรื๋อออ ขนลุกชะมัด]
แบงค์ : มันบ้าไปปแล้ว
แฟ่บบบ แบงค์เผลอเหยิบ ลูกโป่งแตก
หัวกระต่าย : ใครน่ะ !!
หัวกระต่ายเดินออกมาพร้อมขวานเตรียม จะเฉาะกะบาลคน
หัวกระต่าย : รึเราคิดไปเอง ไปหั่นศพต่อดีก่า
แบงค์ : ฟู่ววว โชคดี แฮะเราไปหลบอยู่หลังศพทัน ไม่งั้น
หัวกระต่าย : พูดกะใครอยู่เหรอ
แบงค์ : เห้ยยยย อั๊กก เจ็บนะ
แบงค์รีบ คลานหนี แต่ทว่า ข้างหน้าเขากลับมีหัวคนที่ตกลงมา มันคือ .......
แบงค์ : ว๊ากกกก ภีมนี่นา
หัวของภีมนั่นเอง !!!!
แบงคื : แกฆ่าภีมแล้วเรอะ รึว่านายคือ เบส
หัวกระต่าย : ตายซะ ไอ้กร๊วกกก
แบงค์ : นายคืดเบสสินะ รีบหนีต่อดีกว่ากรู
หัวกระต่าย : จะหนีไปไหน เอาหัวแกมานะเด็กดี
แบงค์อุรีบวิ่งหนีสุดชีวิต ไปแอบ อยู่หลังตู้หนังสือ
หัวกระต่าย : วิ่งเร็วดีแฮะ ปล่อยเถอะ มันคงเป็นเหยื่อ ตัวเล็กๆ
ซะเมื่อไหร่ !! แกอยู่หลังตู้หนังสือใช่ไหม YAAHAAA
แบงค์ : ชิส์ มันฉลาดเกินคนแล้ว
อั๊กกกกก แบงค์อุโดนมีดสั้นปักกลางหลังทำให้ไม่สามารถขยับตัวได้
หัวกระต่าย : เสร็จไปอีก 1 พรุ่งนี้ค่อยมาเก็บศพดีก่า
แบงค์อุรวบรวมกำลังสุดท้าย ทิ้งได้อิงแม็ตเสจ !!!

ตูตายแล้วหรอ

DIVIDEDS พิมพ์ว่า:

ตูตายแล้วหรอ

ไม่รู้อ่ะเธอว์ที่รักของผม

เวน คนแต่ง

ถึงแบงค์จะทิ้งไดอิ้งเมวเซสแต่ก็สรุปไม่ได้ว่าเบสเป็นหมาป่าอย่าเพิ่งเชื่อนะทุกคน

โอ้ว เมพเบลรู้จักดายอิงค์เมสเสจ

คงเคยดูโคนันมาบ้างแหละ= =

ไงหละ เมพแบงค์ เมพชะมะหล่า

เมพกำลังจะตาย~

เมพแบงค์ยังไม่ตาย

แต่ยังไงก็ตายไม่ใช่หรอ

แบ๊วกลบเกลื่อน

อืม คงงั้น พระเอกไม่ได้ตายง่ายหรอก

ตอนที่ 12 ใครคือหมาป่า !!
หัวกระต่าย : อืมม ไปฆ่าคนต่อดีกว่า
แบงค์ : โอ๊ยยย เจ็บโว๊ยยยย
หัวกระต่าย : หืมมยังไม่ตายย อีกเหรอ อึดจังนะ
แบงค์ : ชั้นยินดีรับความตาย หากมันทำให้ชั้นเปิดเผยตัวแกได้
ครืดดด เลือดสาดดดด หัวกระต่ายใช้เลื่อยไฟฟ้า ตัดหัวแบงค์ขาดในทีเดียว
หัวกระต่าย :อืมมม ทีนี้คงตายจริงๆนะ ไปฆ่าคนเล่นดีก่า
ตัดมาดูที่ห้องพยาบาลบ้าง
เนส : อยูเฉยๆดิแม็ก
แม็ก : อุ๊บบ งึกๆงัก อั๊กๆ แคว๊กๆ แฮ่กๆ หายใจไม่ออกอ่ะพี่เนส มัดผมเหมือนมัมมี่เลย
เนส : นี่แหละวิธีรักษาแบบลูกผู้ชาย ล่ะ
นีส : คิคิ
เนส : นีสจ๋าเราไม่ได้อยู่กันแบบนี้กัน 2 ต่อ 2 แบบนี้มานานแล้วนะเรามาเล่นไรหนุกๆกันดีมะ
แม็ก : ไอ้แก่ลามก !!
เนส : มัดมันอีกชั้นดีกว่าแฮะ
แม็ก : แค่กๆ หายใจไม่ออก
นีส : คิคิ งั้นเรามาเล่นเป่า แล้ว ถอด มะ เป่า ยิ้ง ฉุบไปเรื่อยๆ จนกว่าอีกฝ่ายจะถอดหมด ใครถอดหมดก็แพ้
เนส : อา นึกภาพแล้ว มันช่าง AWESOME !!
ในความฝันของเนสสึ
เนส : เอ้านีสแพ้แล้วนี่
นีส : เนสคุงนี่เป่า ยิ้ง ฉุบเก่งจังเลยนะ
เนส : โอ้ววว ถอดหมดแล้ววว อ๊ากกกก
แม็ก : หน้าพี่เนสลามกจัง
นีส : มาเริ่มกันเลยนะ
เนส : เป่า ยิ้ง ฉุบ
นีส: เนสออกกระดาษ นีสออก กรรไกร เพราะงั้นนีสชนะ เนสถอดก่อนเลย
เนส : นี่แค่เริ่มนะจ๊ะ
หลังจากนั้น 1 ชั่วโมงต่อมา
เนส : อ๊ากกกก ชั้นเหลือแต่ผ้าเตี่ยวตัวเดียวแบบนี้ ขณะที่นีสเองก็ถอดจนเหลือ แค่บรากะทูพีชเท่านั้น เอาละ อีก 2 ครั้งเท่านั้น
นีส : เป่ายิ้งฉุบ
เนส : อ๊ากกกไม่จริงงงง ชั้นแพ้ได้ไง
นีส : เอาถอด เอ้าถอด
เนส : ไว้คราวหน้านะจ๊ะคนสวย
นีส : อีกแระ คราวก่อนเนสก็พูดงี้อ่ะ
เนส : น่านะ เราเขินแม็กอ่ะ
นีส : เชอะ งอนแล้วว
เนส : ไร้เดียงสาแบบนี้สิ นีสถึงน่ารัก
แม็ก: หื่นจังเลยนะครับ
ตัดมาดูที่เบส กันบ้าง [บทหายไปนาน]
เบส : ภีมไปฉี่นานจังแฮะ [ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย] ว่าแต่เอกสารนี่อะไรเนี่ย
ชั้นรู้นะ ว่านายคือหมาป่า ออกมาซี่ ต่าย โธ่ว๊อยยย เมื่อไหร่จะฆ่าคนพอซะที ชั้นล่ะเบื่อที่จะเล่นเกมส์แบบนี้แล้ว
จะฆ่าชั้น ก็ได้ แต่ปล่อยเพื่อนชั้นไปนะ
เบสเริ่มอาละวาด ทำลายข้าวของ เตะหัวกระต่ายที่วางอยู่ กระเด็นออกไปและทันใดนั้นเอง
ก็มีหัวคนหลุดออกมาจากหัวกระต่าย มันคือ หัวของต่ายนั่นเอง !!!!
เบส เริ่มผวาจนตัวสั่นกรีดร้อง ไปมา โวยวายเสียงดัง ดุจสัตว์ป่า
เบส : ฮือออ ทำไม ทำไม สมาชิก CEO ถึงได้ต้องมาเป็นแบบนี้ด้วย ชั้นไม่เอาแล้วฆ่าชั้นทีเถเอะขอร้อง
ฮือออออออออ

ตายแบบโง่ ทุเรศ

สงสารเบสอะ

อืมม์


พี่เนสหื่นขิงๆ = =''